U nadi da će se izboriti sa izvjesnom apokalipsom plastike, naučnici širom svijeta su krenuli putem pronalaska načina za održive i biorazgradive materijale koji nude iste praktične prednosti kao i polimeri koji potiču od petroleja.
U zadnjem ohrabrujućem udarcu protiv najproširenijeg načina pakovanja hrane – i najvećeg izvora 6.3 biliona metričkih tona smeća, koje još više raste, od plastičnog otpada, naučnici sa univerziteta u Džordžiji, Instituta za tehnologiju, stvorili su fleksibilan film koji bi uskoro mogao da zamijeni korisnu kugu za prirodu, koja je, pak, nerazgradiva – plastičke kesice.
Novi proizvod je činjen od špricanja alternativnih slojeva hitina i celuloznih vlakana, koje se pronalaze u odbačenim školjkama rakova i drvene srži, bazom polilaktične kiseline (PLA).
Hitin, glavni sastojak artropodnih skeleta i zidova ćelija gljiva i celuloze, molekula koji daje životinjama i jednoćelijskim algama njihovu strukturu, glavni su izvori organskih polimera na planeti, a PLA se pravi od škrobnih biljaka poput kukuruza ili kasave.
Istraživanje tog tima naučnika pokazuje da film ne samo da se može porediti sa plastičnim kesicama, već mnoge zadatke obavlja mnogo bolje od istog.
Tim je proučavao hitin za različite projekte, kada su shvatili da vlakna molekula hitina mogu da se koriste za vrlo dobre nosače namirnica.
Nažalost, film i dalje propušta mnogo vode i pare da bi se mogao koristiti u komercijalne svrhe, ali su autori optimistični da mala prilagođavanja u procesu proizvodnje i određena formula mogu da to izmijene.
Možda najbolji aspekt organskog materijala jeste u tome da se neće morati koristiti dodatna drva ili životinje sa hitinom da bi proizvela sirova vlakna, jer morska hrana i industrija papira vjerovatno već proizvode dovoljno neiskorištenog nusproizvoda koji bi mogao da se koristi u te svrhe.