VIC DANA: Majka i Fata

Pita Fata majku:

-“Mama, mogu li sa Mujom u bioskop?”

Na to će mati:

-“A koji se film daje?”

-“Horor” odgovori Fata

-“E ne može”, kaže mati…

-“Pa da se sva isprepadaš pa mu u bioskopu priđeš bliže.”

-“Pa, mogu li gledati ljubavni” – upita Fata.

-“A, neee” – panično kaže mati…

-“Pa da se počnete ljubakati.”

-“Pa, mogu li barem gledati komediju?”

-“Možeš” – kaže mati…

I kad je Fata došla kući iz bioskopa upita je mati kako je bilo

A ona odgovara:

-Ma da me Mujo nije držap dole, upišala bih se od smijeha !!!

Bioskopi, od svojih početaka pa sve do današnjih dana, predstavljaju mjesta okupljanja, emocionalnog doživljaja i čarolije pokretnih slika koje oživljavaju pred očima gledalaca. Njihov nastanak datira iz kraja 19. vijeka, kada su braća Lumière, francuski izumitelji, 1895. godine prvi put prikazali film u Parizu, izazivajući revoluciju u svijetu zabave. Taj trenutak se često smatra početkom kinematografije jer je publika prvi put doživjela pokretne slike na platnu, postajući dio novog, uzbudljivog iskustva. Početni bioskopi nisu ličili na današnje – najčešće su to bile male sale unutar kafana ili društvenih klubova, gdje su se prikazivale kratke scene iz svakodnevnog života ili jednostavni prizori.

Kako je tehnološki napredak omogućavao razvoj složenijih filmova, pojavila se potreba za specijalizovanim prostorima za njihovo prikazivanje. Početkom 20. vijeka počeli su se graditi prvi bioskopi sa redovima stolica i projektorima koji su mogli prikazivati duže filmove. U to vrijeme bioskopi su postali popularni ne samo kao mjesta zabave, već i kao prostori u kojima su ljudi mogli privremeno pobjeći od svakodnevice, uroniti u svjetove fikcije, drame i avanture. Tokom 1920-ih i 1930-ih godina bioskopi su doživjeli procvat. Filmovi su se sve više snimali, a bioskopske sale postajale su veće i impozantnije. Ovaj period, poznat kao zlatno doba bioskopa, bio je obilježen grandioznim bioskopima sa luksuznim dekorima, koji su simbolizirali prestiž.

Uvođenje zvučnog filma krajem 1920-ih predstavljalo je ključni korak u razvoju bioskopa, jer je zvuk omogućio dodatnu dimenziju izražavanja i emotivnosti na platnu. Prikazivanje filmova postalo je nezaboravno iskustvo koje je moglo izazvati smijeh, suze i uzbuđenje kod publike. Tokom 1930-ih i 1940-ih godina, bioskopi su postali nezaobilazni dijelovi društvenog života, posebno u Americi i Europi, gdje su filmovi privukli ljude svih društvenih slojeva. Za vrijeme Drugog svjetskog rata, bioskopi su igrali značajnu ulogu u društvenom i moralnom životu nacija, prikazujući propagandne filmove i patriotske priče koje su podizale moral i osjećaj zajedništva.

Nakon rata, bioskopi su nastavili rasti, ali su se 1950-ih i 1960-ih godina suočili s prvim ozbiljnim izazovom – televizija je postala sveprisutna u domovima, smanjujući broj posjeta bioskopima. Međutim, bioskopske kuće su se prilagodile uvođenjem širokog platna, 3D efekata i surround zvuka, pokušavajući učiniti bioskopsko iskustvo nezamjenjivim. Ove tehničke inovacije privukle su publiku koja je željela doživjeti nešto što televizija nije mogla pružiti. Usprkos porastu popularnosti televizije, bioskopi su uspješno opstali kao mjesto gdje su ljudi dolazili da gledaju filmove u jedinstvenom okruženju, dijeleći emocije sa nepoznatima u mračnoj sali.

Tokom 1980-ih i 1990-ih godina, bioskopi su se prilagodili novim trendovima u potrošačkoj kulturi, razvijajući model multipleks bioskopa. Ovi novi bioskopi obuhvatali su više sala u jednom kompleksu, omogućujući prikazivanje različitih filmova istovremeno. Publika je imala veći izbor, a bioskopi su počeli nuditi različite dodatne usluge, kao što su restorani, kafići i prodavnice, stvarajući kompletno iskustvo za posjetitelje. Uz to, razvoj tehnologije unaprijedio je kvalitet slike i zvuka, dodatno poboljšavajući uživanje u filmovima.

Po dolasku digitalne tehnologije krajem 20. i početkom 21. vijeka, bioskopi su doživjeli novu transformaciju. Digitalni projektori omogućili su precizniju i kvalitetniju sliku, dok su filmske kopije postale nepotrebne, smanjujući trošak prikazivanja filmova. Filmske kompanije su mogle brže distribuirati svoje naslove, a bioskopi su počeli prikazivati sve više filmova u visokoj rezoluciji. Ipak, sa razvojem interneta i streaming platformi poput Netflixa, bioskopi su se ponovo suočili s izazovima. Ljudi su dobili mogućnost gledanja filmova iz svojih domova, često po nižim cijenama, što je prisililo bioskope da pronađu nove načine kako bi zadržali svoju poziciju u svijetu zabave.

Danas, bioskopi pokušavaju izdvojiti kroz specijalne projekcije, kao što su 4D projekcije, IMAX formati i ekskluzivne premijere, pružajući doživljaje koji nisu dostupni kod kuće. Takođe, organizuju se tematske večeri, filmski festivali i događaji sa posebnim gostima kako bi se privukla publika. Bioskopi se sve više oslanjaju na stvaranje jedinstvenog iskustva – ne samo gledanja filma, već i socijalnog događaja koji povezuje ljude. Uprkos brojnim izazovima kroz decenije, bioskopi su opstali, prilagodili se i nastavili pružati mjesto gdje publika može doživjeti magiju pokretnih slika na velikom platnu, zajedno s emocijama koje nadmašuju svakodnevni život.