JUGOSLOVENI SU LUDILI ZA NJOM, NJENA LJEPOTA JE BILA BOŽANSKA! 1991: Znate li ko je na fotki

Mira Furlan bila je jedna od najpoznatijih glumica svoje generacije, koja je osim glumačkog talenta, očarala i svojom ljepotom. Mnoge muškarce je očaravala, a njena karijera obuhvatila je mnoge domaće filmove i strane serije. Među najpoznatijima su “Izgubljeni” i “Vavilon 5” (Lost).

Rođena je 7. septembra 1955. godine u Zagrebu. Nekadašnja članica Hrvatskog narodnog kazališta, igrala je u mnogim filmovima, među kojima se izdvaja “Otac na službenom putu” Emira Kusturice, koji je osvojio Zlatnu palmu na Kanskom filmskom festivalu.

Tokom osamdesetih, kratko je nastupala sa rock grupom La Cinema. Krajem 1991. godine emigrirala je sa suprugom Gorananom Gajićem u Ameriku. Godine 2002. vratila se u Hrvatsku nakon jedanaest godina i odigrala glavnu ulogu u predstavi Radeta Šerbedžije.

U Los Anđelesu je snimila muzički album, a njen suprug, filmski režiser, režirao je, između ostalog, Sofoklovu “Antigonu” i epizodu serije “Babilon 5”. Povremeno je pisala kolumnu za splitski magazin Feral Tribune.

Mira Furlan: Ikona glume i trajna inspiracija

Mira Furlan, glumica čija je karijera obuhvatila domaće i međunarodne projekte, ostavila je dubok trag u svetu filma i televizije. Njeno ime danas evocira slike snažnih i nezaboravnih likova, ali i ženu koja je svojim talentom, šarmom i harizmom osvojila publiku širom sveta.

Rođena 7. septembra 1955. godine u Zagrebu, Mira Furlan od malih nogu je pokazivala veliki interes za umetnost, a njen talent uskoro je prepoznat na profesionalnoj sceni. Iako je njen put u svet glume bio impresivan, ona je od početka bila poznata po tome što je ulogama donosila autentičnost i duboku emocionalnost. Kao članica Hrvatskog narodnog kazališta, igrala je u brojnim predstavama koje su oblikovale njenu karijeru.

U domaćoj kinematografiji, njen najpoznatiji rad dolazi kroz ulogu u filmu “Otac na službenom putu” Emira Kusturice, koji je 1985. godine osvojio Zlatnu palmu na Kanskom filmskom festivalu. Iako je bila popularna u Jugoslaviji, Mira je svoju međunarodnu karijeru započela preseljenjem u Sjedinjene Američke Države početkom 1990-ih.

Američka scena bila je savršeno tlo za Furlan, jer je njen glumački opseg bio univerzalan i lako je prešla granice jezika i kulture. Igrajući u kultnim serijama poput “Izgubljeni” i “Vavilon 5”, postala je prepoznatljivo ime u svetu međunarodnih serija, čime je nastavila da ostavlja snažan utisak i na američku publiku. Ulogom Danielle Rousseau u “Izgubljenima”, Furlan je dodala još jedan neizbrisiv trag u svom bogatom opusu.

Međutim, njeno delovanje nije se ograničavalo samo na glumu. Mira Furlan bila je i muzikant. Tokom osamdesetih godina, kratko je nastupala sa rock grupom La Cinema, što joj je omogućilo da istraži svoju kreativnost i u muzičkom svetu. Kasnije je, tokom boravka u Los Anđelesu, snimila i muzički album, koji je bio jedno od njenih brojnih umetničkih ostvarenja van filmskog sveta.

U 2002. godini, nakon 11 godina života u Americi, Mira se vratila u Hrvatsku i nastupila u predstavi Radeta Šerbedžije. Ovaj povratak kući bio je dirljiv trenutak za obožavaoce i industriju koja je od tada nastavila da ceni njen rad.

Mira Furlan nije bila samo glumica, ona je bila umetnica koja je svojim radom, izgledom i intelektom oblikovala javnu sliku žene u umetnosti. Njene uloge su bile puno više od običnih likova – bile su to osobe koje su nosile duboke emotivne slojeve i potresnu ljudsku sudbinu.

Kao pisac, povremeno je objavljivala kolumne u magazinu Feral Tribune, u kojima je delila svoja razmišljanja o životu, umetnosti, političkoj situaciji i iskustvima iz Amerike. Njen pišući glas bio je takođe autentičan i iskren, kao i uloga koju je igrala pred kamerama.

Njena karijera je bila uzor mnogim mladim glumcima i umetnicima. Mnogi su je obožavali zbog njenog smirenog, ali odlučnog karaktera, kao i sposobnosti da u svakoj ulozi donese nešto jedinstveno. Mira Furlan ostaje ne samo simbol hrvatske glume, nego i žena koja je hrabro kročila u svet s najvećim umetnicima. Njena umetnost živi, a njen trag je neizbrisiv.